19 september 2022

Maandag 19 september,

04:30u de wekker gaat. Het is nu dan echt zover ons avontuur gaat beginnen.

05:15u op weg naar Schiphol. Om 06u er zijn is de planning. De ouders van Wendel zijn er ook om ons uit te zwaaien. Auto geparkeerd en om iets over half zeven bij de incheckbalie. Na de vele wisselende berichten netjes 4u van te voren op Schiphol. Om vervolgens bij desk 29 te lezen op het scherm dat de balie pas open gaat om 08:05. Gelukkig stond er geen rij. Het gaf ons wel even te tijd om een koffietje te drinken met onze ouders, de laatste woorden te zeggen en een extra knuffel te geven. De rij bij balie 29 ging redelijk vlot. Dan rest ons alleen nog de security. Van terminal 3 naar de eerste verdieping van terminal 2. Bij het scannen van de boarding pass stond al een rij. Mensen drongen voor. En wij hadden nog zo’n 1,5 uur. De rij voor security was lang en ging traag. Ruim drie kwartier hebben we daar geschuifeld. Nu rennen naar gate H. 2 minuten voor het sluiten van de gate arriveerden we. Stress weg.

Met Ryanair, vlogen we in 1,5 uur naar Dublin. Al dan niet met de nodige vertraging kwamen we aan op Dublin airport. Onze bagage was er al vrij snel en na een korte zoektocht opnieuw aangesloten in de rij bij balie 6 voor onze vlucht naar Canada. We waren wel de hekkensluiters. En de rij werd maar langzaam korter. Plus minus 2 uur hadden we om naar gate 104 te geraken. Dezelfde plek als waar we eerder arriveerden, wel waren we nu aan de andere kant van het vliegveld. Heen en weer dus. Na het inchecken van de backpack, ook hier een onwijs lange rij. Begon toch wel een beetje zenuwachtig te worden, als dit ook zo lang duur als op Schiphol zouden we de vlucht niet halen. Echt waren we binnen 20 minuten door alles heen en konden we al dan niet met een lichte pas richting de gate. Op naar Calgary. Na 2u vertraging en 8h30u vliegen rond een uurtje of 17u aangekomen op YYC.

Ons eerste momentje rust op vaste grond. Even de WiFi aangezet om te appen dat we veilig waren. Uit macht der gewoonte even mijn mail geopend. ‘Complete your mandatory COVID-19 test’ Blijkbaar was ik een van de lucky few, uitgekozen voor een random COVID test. In Canada zijn ze nog best bezig met het virus. Althans de overheid. In het vliegtuig was het dan ook verplicht er eentje te dragen. Gelukkig kon ik op het vliegveld een zelftest ophalen. Helemaal uitgeput waren we om half 6 aangekomen in het hotel. Na een magnetron maaltijd van het hotel om 20u lokale tijd knock-out. (04:00u in NL)